Gezegen Willi

Dünyaya geldiğinde Willi tek başına süt emmeyi, altına yapmayı, hatta nefes almayı bile bilmiyordu. Peki neden? Çünkü o başka bir gezegenden. Aslında “normal” bir çocuk bekleyen annesiyle babası önce çok üzüldüler. Ama bebeklerini kucaklarına aldıklarında onu sevmeleri için Willi’nin herhangi bir şey yapmasına ya da bilmesine gerek olmadığını fark ettiler. O duygunun adı koşulsuz sevgiydi ve şimdiye kadar tattıklarının en güzeliydi.

Tabii ne Willi uzaylı ne de Birte Müller’in resimli kitabı Gezegen Willi bir bilim kurgu. Willi, doğduğunda birçok organı dünyamızın hızına yetişememesine rağmen hayata asılan, şimdilerde “normal sendromlu” kız kardeşiyle birlikte büyümekle meşgul, sağlıklı bir Down sendromlu. Başka bir gezegenden geliyor, çünkü bu, dünyaya uyum göstermekte neden yer yer zorlandığını, zaman zaman neden beklenilenden farklı davrandığını küçük yaştaki çocuklar için bile anlaşılır kılıyor. Willi’nin gezegeninde, iletişim kurmak için söze gerek yok, mesela. Bu yüzden Willi için konuşmayı öğrenmek olağanüstü güç. Haliyle, başkalarının onu anlaması için sık sık bağırmak zorunda kalıyor.

Neşeli, naif çocuk çizimlerini andıran canlı renkli illüstrasyonlar, okuyucuyu Willi’nin evrenine dahil ediyor: Mavi tulumlu, seyrek saçlı, hayat dolu çocuk, gördüğü yerde üstüne koştuğu arabalara, nesneleri birbirine vurarak müzik yapmaya ve önüne gelen her canlının boynuna atılmaya bayılıyor. Bu kimi zaman, ani sevgi gösterilerinden hoşlanmayan insanlar, kimi zaman da kucaklaşmaya hazırlıksız yakalanınca diş gösteren köpekler olabiliyor. Hâlbuki Willi’nin gezegeninde, sarılmak kadar doğalı yok. Dışarı sarktığı için, yanlış anlaşılmalara yol açan dilinin gevşekliğinin de gayet mantıklı bir sebebi var: Gezegen Willi’de dil sadece nesneleri yalamak ya da nemli öpücükler vermek için kullanılıyor.

Birte Müller, 2013 yılında Alman Gençlik Edebiyatı Ödülü’ne aday olan, farkındalık oluşturmaya sağladığı sanatsal katkı nedeniyle okul çağı çocuklarıyla buluşturulması için 20 bin Euro’luk desteğe layık görülen Gezegen Willi ile özel bir çocuğun evrenini, didaktizme başvurmadan, çok yaratıcı bir o kadar da eğlenceli bir yolla açıklamayı başarıyor.

Bunda usta yazar ve illüstratör kimliğinin yanı sıra Willi’nin kendi oğlu ve ondan çok şey öğrenmiş olmasının da payı var. Kendi sözleriyle aktaracaksak: “Willi’nin yanı başımda öylece yürüdüğü görülmemiştir. Buysa beni, o kadar da önemli olmayan binlerce başka meseleden ve her şeyi aynı anda yapma çabasından kurtarıyor. Onun sayesinde asli şeylere yoğunlaşmayı ve yarında yaşamamayı öğrendim. Willi güldüğünde, burada ve şimdi güler. Ben de onunla birlikte gülerim.”

Evet, burada ve şimdi gülmenin giderek zorlaştığı dünyamızda, Willi ve gezegeninden başta çocuklarımız, hepimizin öğrenecek çok şeyi var.